- akılcılık
- (-ğı)
филос. рационали́зм
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
akılcılık — is., ğı, fel. 1) Akla dayanan, doğruluğun ölçütünü duyularda değil, düşünmede ve tümdengelimli çıkarmalarda bulan öğretilerin genel adı, usçuluk, akliye, rasyonalizm, deneycilik karşıtı 2) top. b. Akla ve akıl yolu ile varılan yargıya inanma,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
AKILCILIK — (Rasyonalizm) fels. İnsanın, akılla gerçeğe uygun bilgiyi bulabileceğini, aklın doğru kabul ettiği bilginin şübhe götürmez kesinlikte doğru olduğunu kabul ettiği felsefe. Tenkitçi felsefe, deneyci felsefe, psikoloji ve sosyoloji bu felsefenin… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
AKLİYYE — Akılcılık. Akıl ile anlaşılan ve bulunan. Akıl hastalıkları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
akliye — is., tıp, esk., Ar. ˁaḳliyye 1) Akıl hastalıkları ile ilgili hekimlik kolu Akliye hekimi. 2) Akıl hastalıkları ile ilgili hastane bölümü 3) fel., top. b. Akılcılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
deneycilik — is., ği, fel. 1) Bilginin gözlem, deneme veya duyular ile elde edilebileceğini ileri süren geleneksel öğreti, görgücülük, ampirizm, akılcılık karşıtı 2) Organizma ile durum veya çevre arasında bir etkileşim olarak yaşantıya önem veren, bilgiyi,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
rasyonalizm — is., fel., top. b., Fr. rationalisme Akılcılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
usçuluk — is., ğu, fel., top. b. Akılcılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
akliyye — (A.) [ ﻪﻴﻠﻘﻋ ] akılcılık, rasyonalizm … Osmanli Türkçesİ sözlüğü